National Supercomputing Infrastructure for EuroHPC - EuroHPC PL

Symulacje komputerowe, analiza dużych zbiorów danych naukowych czy zaawansowane wizualizacje stały się obecnie podstawowym narzędziem prowadzenia badań naukowych. Sytuacja taka ma miejsce nie tylko w przypadku dyscyplin naukowych tradycyjnie wykorzystujących narzędzia informatyki, takich jak biologia, chemia, fizyka, medycyna, technologie nowoczesnych materiałów czy szeroko rozumiane modelowanie (zmian) klimatu. Dzisiaj modelowanie komputerowe ma zasadnicze znaczenie również dla językoznawstwa, historii i kultury. Dotyczy to także współczesnej gospodarki, głównie w obszarach innowacyjnych. Obecnie zainstalowane w Europie petaskalowe zasoby obliczeniowe nie są wystarczające do podejmowania największych problemów badawczych. Mimo podejmowanych w ramach EGI, PRACE, EUDAT czy EOSC działań zasoby te są rozproszone, co prowadzi do nieefektywnego wykorzystania i jedynie częściowej wymiany wiedzy eksperckiej. Co więcej, mimo rozwoju technologii skala zasobów potrzebnych do osiągnięcia zrównoważonej eksaskalowej (1018 operacji obliczeń na sekundę) infrastruktury i ekosystemów komputerów dużej mocy przekracza obecne możliwości inwestowania rządów krajowych. Żadne państwo członkowskie nie posiada środków finansowych potrzebnych do osiągnięcia potencjału do obliczeń eksaskalowych ani do opracowania, nabycia i eksploatacji niezbędnego eksaskalowego ekosystemu HPC (High Performance Computing) indywidualnie w konkurencyjnych ramach czasowych w porównaniu z USA, Chinami i Japonią. W odpowiedzi na te europejskie wyzwania siedem państw członkowskich (Francja, Hiszpania, Luksemburg, Niderlandy, Niemcy, Portugalia i Włochy) podpisało deklarację w sprawie EuroHPC w dniu 23 marca 2017 r. Celem wyznaczonym przez Unię Europejską jest osiągnięcie do roku 2023 eksaskalowej mocy obliczeniowej. Wzrost mocy obliczeniowej powyżej granic eksaskali obejmowałby technologie ponadeksaskalowe – komputery kwantowe. Polska dołączyła do EuroHPC w maju 2018 r. Wspólne przedsięwzięcie EuroHPC (EuroHPC JU) grupuje aktywności HPC w ramach dwóch filarów. Pierwszy dedykowany jest pozyskaniu dla badaczy środowiska akademickiego i przemysłu superkomputerów przedeksaskalowych i petaskalowych. Drugi filar to szeroko zakrojony plan prac badawczych i innowacji mający na celu dostosowanie problemów badawczych i oprogramowania do możliwości maszyn, planowanych i przyszłych superkomputerów EuroHPC.